ဂစ္တာ ရဲ႕ မူလျဖစ္စဥ္ သမိုင္းေၾကာင္း

ရုိးရုိး ဂီတာ
ဂစ္တာ (guiter) သည္ ဂီတ တူရိယာ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကပင္ ပံုစံ မ်ဳိးစံု ျဖင့္ တည္ရွိခဲ့သည္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဂီတာ သည္ ႀကိဳးေျခာက္ေခ်ာင္း ပါတတ္ၿပီး ေလး၊ ခုႏွစ္၊ ရွစ္၊ ဆယ္ ႏွင့္ ဆယ္ႏွစ္ ေခ်ာင္းတပ္ ဂီတာမ်ားလည္း ရွိသည္။

သမိုင္းေၾကာင္း
ယေန ့ ဂစ္တာေတြရဲ ့ေခတ္စားမွူ့ သက္တမ္းဟာ တိုေတာင္းေသးတယ္လို့ ယူဆနိုင္ေပမဲ့ နွစ္ေပါင္းေထာင္ နဲ့ ခ်ီတဲ့ ရွည္လ်ားေသာ သမိုင္းေၾကာင္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္။ အာရွမိုင္းနား လို ့ေခၚတဲ့ ေဒသမွာ ဘီစီ ၁၀၀၀ ခန့္ နဲ ့ အီဂ်စ္ မွာ ေအဒီ ၆၀၀ ခန့္ေလာက္က ဂစ္တာ နဲ ့နီးစပ္ေသာ ရုပ္ၾကြင္းေတြကုိ ေတြ ့ရိွခဲ့ပါ တယ္။ 

သမိုင္း အေထာက္အထားေတြ အရ ဂစ္တာ ရဲ ့ အေစာဆံုးတူရိယာ ဟာ အာရပ္နိုင္ငံေတြ ကေန စတင္ ဆင္း သက္ေပါက္ဖြား ခဲ့ျပီး ဂစ္တာ ဆိုတဲ ့ ေ၀ါဟာရဟာ ေရွး ဂရိ လူမ်ိဳးေတြ အျမတ္တစ္နိုး တီးခတ္ခဲ့ၾကတဲ့  ကီသာရာ ( KITHARA ) တူရိယာ မွ ဆင္းသက္ လာတယ္လို ့ လက္ခံထားၾကပါတယ္။

 ေအဒီ ၇၁၁ မွာ မူး၀ါး ( MOOR ) လို ့ေခၚတဲ ့ လူမ်ိဳးစုေတြဟာ အာဆီးရီးယန္း၊ ပါရွန္း နဲ ့ ဟီးဘရူးနိုင္ငံေတြကို က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ တိုက္ခိုက္ၾကျပီးေတာ့ ဂစ္တာျဖစ္လာမယ့္ တူရိယာလို ့ မွန္းဆရမယ့္ ရက္ဘတ္   ( REBEC ) တူရိယာ အပါအ၀င္ ၾကိဳးတပ္ တူရိယာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ စပိန္နိုင္ငံကုိ ယူေဆာင္သြားၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီ တူရိယာဟာ ယေန့ေခတ္ ကြ်န္ေတာ္တို့ျမင္ေတြ ့ေနရတဲ ့ ဂစ္တာ ပံုစံနဲ ့ လံုး၀ မတူေသးဘဲ အရြယ္အစား ေသးငယ္ျပီး တေယာ နဲ့ ပိုတူပါတယ္။

ဂစ္တာ ရဲ့ ပံုသဏၭာန္ နွင့္ ဖြဲ႕စည္း ျပဳလုပ္ထားပံုဟာ တီးခတ္တဲ့ အခါ လြယ္ကူေစဖို ့ နွင့္ ေခတ္မွီေစဖို ့ တို ့အတြက္ ကိုယ္ၾကိဳက္သလို လုပ္ၾကတဲ ့အတြက္ သူရဲ ့ခိုင္မာတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ ေ၀၀ါး ေမွးမွိန္ ခဲ့ရပါ တယ္။ ၁၂ ရာစုမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ကရူးဆိတ္ စစ္ပြဲေတြ ကေန ခုေခတ္ ဂစ္တာ နဲ ့ နဲနဲ ပါးပါး တူတဲ့ ၾကိဳးတပ္တူရိယာ တစ္ခုဟာ ဥေရာပ တစ္လႊားမွာ ျပန္နံွ့သြားခဲ့ပါတယ္။ 

အဲ့ဒီ တူရိယာဟာ နွစ္ပင္စီ ပူးထားတဲ့ ၾကိဳး ၄ စံု၊ စုစုေပါင္းၾကိဳး ၈ ေခ်ာင္း တပ္တဲ့ တူရိယာျဖစ္ျပီး ဂစ္တန္ ( GITTERN ) လို ့ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ေစာင္းသမား ခရီးသြားေတြ၊ ကဗ်ာဆရာ ခရီးသြားေတြ၊ အဆိုေတာ္ ခရီး သြားေတြဟာ အဲ့ဒီ တူရိယာနဲ့ တြဲျပီး သူတို့ရဲ့ ခံစား ဖြဲ႔သီဆိုမွူ့ေတြကို အလယ္ေခတ္ (AD 600-1450) တစ္ေလွ်ာက္လံုး သီဆို တီးမွူတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဂစ္တာ ရဲ့ တိက် ခိုင္မာတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္း ကုိေတာ့ ၁၃ ရာစု စပိန္နိုင္ငံက မူး၀ါး လူမ်ိဳးေတြရဲ့ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြကေန စတင္ လာခဲ့ပါတယ္။ နွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ေလာက္ ၾကာသြားျပီးတဲ့ေနာက္ ၁၆ ရာစု စပိန္ နိုင္ငံမွာ တီးခတ္ တဲ့ ပံုစံသစ္၊ ဟန္သစ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ တိုးတက္လာျပီး ဂစ္တာ အမ်ိဳးအစား အေနနဲ့ အနည္းဆံုး ၃ မ်ိဳးေလာက္ ေခတ္စားခဲ့ပါတယ္။ 

အဲ့ဒါေတြ ကေတာ့ ......  
၁ ။ ၾကိဳး ၆ စံု ၊ စုစုေပါင္း ၁၂ ၾကိဳးတပ္ ဗီဟူလာ ( VIHVELA ) အဲ့ဒီ တူရိယာနဲ့ တြဲဖက္တီးခတ္ဖို ့ သေကၤတ ဇယားနဲ့ေရးတဲ့ နွစ္ေယာက္တဲြ တီးလံုး၊ သီခ်င္း၊ အကသီခ်င္းေတြ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း စာအုပ္ ၇ အုပ္ထုတ္ေ၀ ခဲ့ပါတယ္။ 

၂။ ၾကိဳး ၅ စံု၊ စုစုေပါင္း ၁၀ ၾကိဳးတပ္ ဂစ္တာ ရာအက္စပါနုိလာ ( GUITRRAESPANOLA ) ၁၆ ရာစု အဆံုးပိုင္း ကေန ၁၇ ရာစု တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေခတ္စားခဲ့ျပီး လူးတ္ ( LUTE ) တူရိယာ ရဲ့ ေနရာမွာ အစားထုိး အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဂစ္တာ ရာအက္စပါနိုလာေကာ့ဒ္ နဲ ့ တီးဖို ့အတြက္ပဲ အသံုးျပဳခဲ့ျပီး၊ ၁၇ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းမွာေတာ့ ျပင္သစ္ကုိ စိမ့္၀င္ ပ်ံနံ့ သြားခဲ့ပါတယ္။ 

၃။ ၾကိဳး ၄ စံု၊ စုစုေပါင္း ၾကိဳး ၈ ေခ်ာင္းတပ္ ဂစ္တာရာ ( GUITARRA ) တို ့ျဖစ္ပါတယ္။

တိုးတက္ က်ယ္ျပန္႔လာမႈ

၁၇ ရာစု မွာေတာ့ ဂစ္တာ ရဲ့ အခန္းက႑ဟာ အရိွန္ အဟုန္နဲ့ ျပန့္ပြားဖို ့ အစပ်ိဳးတဲ့ ကာလ တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ့ဒ္ နဲ့ တီးတဲ့ စနစ္ေတြ ကေန အနုစိတ္ ပိုမို ခ်ဲ့ထြင္ျပီးေတာ့ ပိုျပီး စိတ္၀င္စားဖို ့ ေကာင္းတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ့ တီးခတ္ ရတဲ့ ဂႏၲ၀င္ ဂစ္တာ ( CLASSICAL ) တီးခတ္ဟန္ေတြက အစားထိုး ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ 



၁၈ ရာစု မွာေတာ့ ေျပာင္ေျမာက္ ထူးခြ်န္တဲ့ ဂစ္တာ ပညာရွင္ေတြ ေပၚထြန္း လာခဲ့ၾကပါျပီ ။ ဂီတ ပညာရွင္ ၾကီး ပါဂါ နီနီ (NICCOLO PAGANINI 1788-1840) ဟာ တေယာ သာမက ဂစ္တာ ကိုလည္း ကြ်မ္းက်င္တတ္ေျမာက္တဲ့ ပါရမီရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ 

သံစံု တီး၀ိုင္းၾကီးေတြရဲ့ ဂီတေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ေဟဒင္ (FRANZ JOSEPH HAYDN 1732-1809) ၊ ရူးဘတ္၊ (FRANZ SCHUBERT 1797-1828)၊ ၀က္ဘာ (CARL MARIA VON WEBER 1786-1926)၊ ရိုဆိုနီ (GIOACHINO ROSSINI 1792-1868) တို ့ဟာ ဂစ္တာ အတြက္ ဂီတ သေကၤတ ေတြကုိ ေရးစပ္ တီထြင္ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိပ္တန္း လက္မွူ့ ပညာရွင္ၾကီးျဖစ္တဲ့ စထရာဒီဗားရီးယပ္ ဟာ သူ့ရဲ့နာမည္ေက်ာ္ တေယာေတြ နည္းတူ ဂစ္တာေတြကုိလည္း အထူးျပဳလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

၁၉ ရာစု အေစာပိုင္းမွာ စပိန္နိုင္ငံသား ဖာနန္ဒိုေဆာ (FERNANDO-SOR 1778-1839) ဟာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အတိုင္းအတာ အထိ ေက်ာ္ၾကားေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ဂစ္တာ ပညာရွင္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ျပီး သူနဲ့ ေခတ္ျပိဳင္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဒီယြန္ဆီယိုအာေကြဒို (DIONISIO AQUADO)၊ မဲတီအိုကာကက္ဆီ(MATTEOCARCASSI)၊ ဖာဒီနန္ကာရူလီ (FERDINAND CARULLI)၊ မူရိုဂ်ဴလီယန္နီ (MAURO GIULIANI) တို့ဟာလည္း နာမည္ေက်ာ္ ဂစ္တာပညာရွင္ၾကီးေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

ဖာနန္ဒိုေဆာ နဲ့ သူ၏ ေခတ္ျပိဳင္ေတြဟာ သင္တန္းေက်ာင္းေတြ ဖြင့္လွစ္ ပို့ခ်ျခင္း ၊ ဂီတပဲြေတြ တင္ဆက္ျခင္း စတဲ့ ၾကိဳးပမ္းမွူေတြနဲ့ ဂစ္တာ ပညာကို ျပန့္ပြားဖို ့ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဖရန္စစ္ 
စကိုတားရက္ဂါ (FRANCISCO TARREGA 1852-1909) ဟာ အထူးခြ်န္ဆံုး ဂစ္တာသမားလို႔သတ္မွတ္ခံခဲ့ရျပီး မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဂႏၲ၀င္ ဂစ္တာသမား ေတြကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။

စည္ပင္ တိုးတက္လာကာစ အေမရိကန္မွာ စြန့္စား သြားလာသူေတြ၊ နယ္ေျမသစ္ ရွာေဖြသူေတြဟာ လွည္းတန္း ရွည္ၾကီးေတြနဲ႔ လွည့္လည္ သြားလာၾကျပီး စခန္းခ် အပန္းေျဖတဲ့ အခါ မီးပံုေဘးေတြမွာ ဂစ္တာတီးျပီး အေမာေျဖ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ့ ဂစ္တာေတြဟာလည္း အေမရိကန္ ၏ ေနရာ အနွံ႔အျပား လိုက္ပါခဲ့ရျပီး 

၁၉ ရာစု အကုန္ ၁၉၀၀ ၿပည့္နွစ္ တစ္၀ိုက္မွာေတာ့ အေမရိကန္ လူမည္းေတြရဲ့ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ အာဖရိကႏြယ္တဲ့ ရက္ေဂးနဲ႔ ဘလူးစ္ အမ်ိဳးအစားေတြဟာ အစပ်ိဳး အားယူေနျပီျဖစ္ပါ တယ္။ ေက်းလက္ေတာေနသူေတြရဲ့ ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲေတြတိုင္းမွာလည္း ဂစ္တာနဲ႔ တေယာဟာ မပါ မျဖစ္ အသံုးျပဳေနၾကပါျပီ။ 

ဖာနန္ဒိုေဆာ ကေန စတင္ျပန္႔ပြားခဲ့တဲ့ ဂႏၲ၀င္ ဂစ္တာတီးဟန္ေတြဟာလည္း အဆင့္ဆင့္ တိုးတက္ လာခဲ့ျပီး စပိန္လူမ်ိဳး အဲန္ဒရက္ဇရိုးဘီးယား (ANDRES SEGOVIA 1893-1987) ရဲ့ ၁၉၂၈ နယူးေယာက္ျမိဳ့ မွာ က်င္းပ ခဲ့တဲ့ ဂႏၲ၀င္ ဂီတပြဲ ကစျပီး ဂစ္တာကုိ ကမၻာက အာရံုစိုက္ လာၾကပါတယ္ ။ 

ဇရိုးဘီးယား ဟာ သူ့ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုး ဂစ္တာကို အျမတ္တစ္နိုး တီးခတ္ခဲ့ျပီး ဂစ္တာ ဂႏၲ၀င္ေတး သီ ခ်င္းေပါင္း မ်ားစြာကို ဖြဲ႔ဆုိေရးစပ္ ခဲ့ပါတယ္။ သူ့ရဲ့ ဂစ္တာ ေလ့က်င့္ခန္းေတြကို အေမရိကန္မွာ ရိွတဲ့ ေက်ာင္းေပါင္း ၁၆၀၁ ေက်ာင္းမွာ သင္ၾကားပို႔ခ်ေနဆဲပါ။ 

၁၉၃၀ ျပည့္နွစ္မွာေတာ့ ဂစ္တာရဲ့ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲမူကို တစ္ဟုန္ထိုး တိုးတက္ေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခု ကေတာ့ ရွာလီခရစ္စတင္ ဟာ ဂစ္တာရဲ့ အသံကို ပစ္ကပ္ (PICK UP) တပ္ဆင္ျပီး အထူး ခ်ဲ့ထြင္ေပးတဲ့ အသံ ခဲ့်စက္ နဲ႔ တြဲဖက္ေပးနိုင္ခဲ့တာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ကစျပီး ဂစ္တာ သံရဲ့ အတိုး အက်ယ္ကုိ လိုအပ္သလို လုပ္နိုင္တဲ့ အေနအထားကို တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္ေရာက္ရိွ လာပါေတာ့တယ္။

ဂစ္တာ အမ်ိဳးအစားမ်ား

ကလက္စီကယ္ ဂစ္တာ (Classical Guitar) ကလက္စီကယ္ ဂစ္တာ ကို ဖလဲန္မန္ကိုး ဂစ္တာ လို႔လည္းေခၚၾကပါေသးတယ္။ ဒီ ဂစ္တာေတြမွာ ၁၊၂၊၃၊ ၾကိဳးေတြဟာ ႏိုင္လြန္ ၾကိဳး ေတြျဖစ္ျပီး ၄၊၅၊၆ ၾကိဳးေတြ ကေတာ႔ ပိုးမွ်င္ေပၚမွာ ၀ါယာ ပတ္ထားတဲ႔ ၾကိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။ 

သူ႔နည္းနဲ ႔သူ တီးခတ္ဖို႔ အတြက္သာ ျဖစ္ျပီး သံမဏိၾကိဳးေတြ တပ္တီးျခင္း၊ လက္ခတ္ႏွင္႔ ရမ္သမ္ တီးခတ္ ျခင္း တို႔လုပ္ရင္ ဂစ္တာ ပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား တီးပါက စႏၵရားသံ ၊ေစာင္းသံ မ်ားလို နား၀င္ပီယံျဖစ္ပါတယ္။ 

စပိန္ရိုးရာ ဖလဲန္မန္းကိုး ဂစ္တာ ဟာလဲ တည္ေဆာက္ပံုျခင္း တူညီျပီး ဂစ္တာ ကိုယ္ထည္ ကို အသာ အယာ ထုေခါက္ေလ ႔ရွိတဲ႔ အတြက္ လက္တင္ ပလစ္စတစ္ျပား ကပ္ေလ႔ ရွိၿပီး ဂစ္တာကီးကို တေယာကီးလို သစ္သား ဒလက္ေတြ တပ္ဆင္တတ္ၾက ပါတယ္။

ေဟာ္လို (သို႔) အခူးစတစ္ ဂစ္တာ ( Hallow,Acoustic,Flat top,Steel String Guitar )

အသံုး အမ်ားဆံုး ဂစ္တာျဖစ္ျပီး သူ႔ အမည္ေတြကေတာ႔ (Hollow,Round whole,Acoustic,Flat top, Steel string) တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အခူးစတစ္ ဂစ္တာကို တစ္ေယာက္တည္းေရာ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ပါ ၀ိုင္းဖြဲ႔ တည္းခတ္ႏိုင္ပါတယ္။ 

ကလပ္စီကယ္ နဲ႔ ဖလဲန္းမန္းကိုး တီးနည္းေတြကို ခၽြင္းခ်က္ ထားျပီး ဖိုခ္႔၊ ကန္းထရီး ၊ေရာခ္႔ေတးသားေတြကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ လက္ခတ္နဲ႔ျဖစ္ေစ တီးခတ္ႏိုင္တဲ႔အျပင္ အသံခ်ဲ႔စက္ နဲ႔ တြဲဖက္ ဖို႔ ပစ္ကပ္ အေသ (သို႕) အရွင္ တပ္ဆင္ၿပီး အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ 

မ်ားေသာ အားျဖင္႔ ၆ ၾကိဳးတပ္ ဂစ္တာေတြပဲ ထုတ္လုပ္ေလ႔ ရွိျပီး ၈ ၾကိဳး နဲ႔ ၁၂ ၾကိဳး ဂစ္တာေတြကလည္းထုတ္လုပ္ ၾကပါတယ္။ အခူးစတစ္ ဂစ္တာေတြမွာ အရြယ္အစား ၾကီးမားတဲ႔ ဂ်မ္ဘိုဂစ္တာေတြဟာ ေကာင္းမြန္တဲ႔ ေဘစ္႔သံ ထြက္ရွိျပီး ရမ္သမ္တီးတဲ႔ အခါမွာလည္း ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ရွိပါတယ္။ 

ဒါေပမယ္႔ စတင္ တီးခတ္သူေတြ အတြက္ကေတာ႔ ဂ်မ္ဘို ဂစ္တာေတြနဲ႔ မသင္႔ေတာ္ပါဘူး။ အေမရိကန္ အိုေဗးရွင္း (Ovation)၊ ဖဲန္ဒါ (Fander)၊ ဂစ္ဘဆင္ (Gibson) နဲ႔ ဂ်ပန္ ယာမာတာ (Yamaha) ဂစ္တာေတြဟာ အလြန္ေကာင္းတဲ႔ ဂစ္တာေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ တစ္ခ်ိဳ႔ႏွိင္ငံျခားျဖစ္ ဂစ္တာေတြဟာ ျပည္တြင္းျဖစ္ ဂစ္တာေတြရဲ႔ အသံေလာက္ မေကာင္း တာေတြရွိပါတယ္။

ဒိုဘရို (သို႔) ရက္ဇဲန္ေနတာ ဂစ္တာ (Dobro,Resonator Guitar) 

ဒီဂစ္တာေတြဟာ ရိုးရိုး ဂစ္တာေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ပံု နဲနဲကြာပါတယ္။ လက္ခတ္ နဲ႔ လိဒ္၊ ရမ္သမ္ တီး ခတ္ႏိုင္ သလို ဂစ္တာကို ပက္လက္ ထားျပီး ဘယ္လက္က သတၱဳတံုး ငယ္နဲ႔ ဖိျပီးလည္းတီးခတ္ၾကပါတယ္။ 

ပက္လက္ တီးရတဲ႔ ဂစ္တာေတြမွာ ၾကိဳးနဲ႔ လက္ေပါက္ျပားကို နဲနဲ ပိုခြာထားၾကပါ တယ္၊ ဂစ္တာေရွ႔ဖံုးမွာ သတၱဳျပား အ၀ိုင္းၾကီး တပ္ထားျပီး ကိုယ္ထည္နဲ႔ ဂြင္က်တဲ႔ အသံတုန္ႏႈန္းေတြကို တုန္႔ျပန္မႈေကာင္းေအာင္လုပ္ထားပါတယ္။ ဟာ၀ိုင္အီ ဂစ္တာ သမားေတ ြဘလူးစ္ နဲ႔ ဂ်ဲဇ္ ဂစ္တာ သမားေတြရဲ႔ အသည္းစြဲ ဂစ္တာတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ဆီမီ - အခူးစတစ္ဂစ္တာ (Semi - Acoustic Guitars) 

ဒီဂစ္တာရဲ႔ အျခား နာမည္ေတြ ကေတာ႔ ပလက္ထရမ္ ဂစ္တာ (Plectrum guitar) အာ႔ေတာပ္႔ ဂစ္တာ (Archtop guitar) နဲ႔ အက္ဖ္ဟိုလ္း ဂစ္တာ (F hole guitar) တုိ႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။

 ေဆာလစ္ ဂစ္တာေတြထက္ ေပါ႔ပါးျပီး ရိုးရိုး ဂစ္တာလို တီးခတ္ႏိုင္တဲ႔ အျပင္ ဂစ္တာအသံခ်ဲ႔စက္နဲ႔လည္း တြဲဖက္ တီးခတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ဘလူးစ္ နဲ႔ ဂ်ဲဇ္ဂစ္တာ အေက်ာ္အေမာ္ေတြရဲ႔ လက္စြဲ ဂစ္တာတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ေဆာလစ္ ဂစ္တာ (Solid Guitars)

ဒီဂစ္တာေတြကို အီလက္ထရစ္ ဂစ္တာ (Electric guitar) လို႔လည္း လူသိမ်ားၾကပါတယ္။ ဂစ္တာ အသံခ်ဲ႕ စက္ နဲ႔ပဲ တီးခတ္ဖို႔ ပံုစံ ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ အတြက္ အသံ အရည္အေသြးဟာ ပစ္ကပ္ေတြေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။

ၾကိမ္ႏႈန္း တုန္႔ျပန္မႈကေတာ႔ လက္ေပါက္ျပား၊ ကိုယ္ထည္နဲ႔ ပစ္ကပ္ အထားအသို ေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္ ။ ေဆာလစ္ ဂစ္တာေတြနဲ႔ ဆီမီ - အခူးစလစ္ တစ္ဂစ္တာေတြဟာ တီးခတ္တဲ႔ အခါမွာ လြယ္ကူျပီး သက္ေတာင္႔ သက္သာ ရွိေအာင္ ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ အျပင္ ၾကိဳးအထူ အပါးလည္း စိတ္ၾကိဳက္ ေရြးျပီးတပ္ဆင္ႏိုင္တာေၾကာင္႔ ေခတ္ေပၚ ဂစ္တာသမားေတြ အားလံုးက ႏွစ္သက္စြာ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ နာမည္ၾကီးေဆာလစ္ ဂစ္တာေတြကေတာ႔ ဂစ္ဘဆင္ ၊ဖဲန္ဒါ၊ အိုင္ဘားနက္ဇ္၊ ယာမာဟာ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။

စတိန္းဘာဂ်ာ ေဆာလစ္ ဂစ္တာ (Steinberger Solid Guitars)

ဒီဂစ္တာေတြနဲ႔ ရိုးရိုးေဆာလစ္ ဂစ္တာေတြရဲ႔ အဓိက ကြာျခားခ်က္ကေတာ႔ ကီး တပ္ဆင္ထားတဲ႔ ပံုစံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စတိန္းဘာဂ်ာ စနစ္မွာ ကီးဟာ ဂစ္တာရဲ႔ ေခါင္းပိုင္မွာ မရွိပဲ ကိုယ္ထည္မွာ တပ္ဆင္ထားတာကလြဲလို႔ က်န္တာ ဘာမွ မေျပာင္းလဲမႈ မရွိပါဘူး။

 ေဆာလစ္ ဂစ္တာေတြဟာ ကိုယ္ထည္ ပံုသဏၭာန္ လြပ္လပ္မႈမရွိတာေၾကာင္႔ မွ်ားဦးပံု၊ ရဲဒင္းပံု၊ စာတိုက္ပံုးပံု၊ အရိုးေျခာက္ပံု၊ အမ်ိဳးသမီးပံု စတဲ႔ ပံုဆန္းေတြ ထုတ္လုပ္ေလ ႔ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဘယ္ဂစ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပံုဆန္းဖို႔ထက္ အသံ နဲ႔ တီးခတ္ရ လြယ္ကူမႈ ရွိဖို႔ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။

ကီတာရာ ဂစ္တာ (The Kitara guitar)

Kitara ေနာက္ဆံုးေပၚ ဒီဂ်စ္တယ္ toch screen ႀကဳိးမဲ ့လွ်ပ္စစ္ ဂစ္တာပါ ။ သာမန္ ဂစ္တာမ်ားမွာ ပါရွိတဲ ့သမားရုိးက် သံမဏိႀကဳိးမ်ားအား တီးခတ္ရာတြင္ သံုးသည္ ့ ပလက္ထရမ္ ( plectrum ) မလိုပဲ ၎အစား လက္ေခ်ာင္း ထိပ္ဖ်ားေလးမ်ားၿဖင္ ့တို ့ထိ တီးခတ္နုိင္မည္ ့ႀကဳိးေၿခာက္ ေခ်ာင္း ပံုစံ သရုပ္ၿပပါရွိမည္ ့ဖန္သားမ်က္ႏွာၿပင္ တစ္ခု ပါရွိမွာၿဖစ္ပါတယ္ ။ ႀကဳိးညွိစရာ မလုိတာမုိ ့တီးခတ္ရာမွာ ပုိမုိလြယ္ကူေစမွာၿဖစ္ပါတယ္ ။

ဂစ္တာ ေရြးခ်ယ္ျခင္း

စတီးမယ္႔ သူအတြက္ ဂစ္တာေကာင္း၊ မေကာင္း အေရးမၾကီးဘူးလို႔ ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ အမွန္ကေတာ႔ အေတာ္ေလး အေရးၾကီးပါတယ္။ မတီးတတ္ေသးေတာ႔ ဂစ္တာ ေရြးရာမွာ အခက္အခဲ ရွိႏိုင္ေပမယ္႔ အ လြယ္ တစ္ကူ သိႏိုင္တဲ႔ ေယဘူယ် အခ်က္ေလးေတြကိုေဖာ္ျပပါ႔မယ္။

ဥပမာ - ေစ်းတူတဲ႔ ဂစ္တာသံုးလံုး ေရြးခ်ယ္မယ္ ဆိုၾကပါစို႕ ၊ သံုးလံုးစလံုးရဲ႔ အသံ ညီေနေအာင္ ညိုေပးဖို႔ အကူ အညီၤေတာင္းပါ။ ၿပီးျပီ ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္ေျပာတဲ႔ အခ်က္ေလးေတြနဲ႔ စစ္ေဆးၾကည္႔ရမွာပါ။

- တစ္လံုးစီကို လက္အား ညီမွ်ေအာင္ ခ်ိန္ဆျပီး တီးၾကည္႔ပါ။ - ပိုက်ယ္တဲ႔ ဂစ္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။
- ဂစ္တာ တစ္လံုးစီကို မၾကည္႔ပါ ။ - ပိုျပီးေပါ႔တဲ႔ ဂစ္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။
- လက္ေပါက္ျပားရဲ႔ ၁၄ ကြက္ေျမာက္ေလာက္မွာ ၾကိဳးနဲ႔ လက္ေပါက္ျပားရဲ႔ အကြာအေ၀းကို ခ်ိန္ဆၾကည္႔ပါ။ - ၾကိဳး ပိုနိမ္႕တဲ႔ ဂစ္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။
- လက္တံကိုႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႔ပါ။ - မတုတ္လြန္း မထူလြန္းတဲ႔ ဂစ္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။
- ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းစီကို ကိုယ္ထည္ဘက္ကို တစ္ကြက္ခ်င္းႏွိပ္ၾကည္႔ပါ။ - ၾကိဳး မညိတဲ႔ ဂစ္တာ က ပိုျပီးေကာင္း ပါတယ္။
- ေနာက္ဆံုး အခ်က္ကေတာ႔ သိၾကတဲ႔အတိုင္း ပိုျပီး လက္ရာ သပ္ရပ္တဲ ႔ဂစ္တာကပိုေကာင္းပါတယ္။

ဂစ္တာ အေဟာင္း ဆိုလွ်င္လည္း ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ ရွိမရွိ ခ်ိန္ဆျပီး ၀ယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပထမဆံုးေသာ ကိုယ္႔ရဲ႔ ဂစ္တာကို အေလးထားေရြးခ်ယ္ဖို႔ မွာရတာက မသင္႔ေလွ်ာ္တဲ႔ ဂစ္တာနဲ႔ စမိရင္ စိတ္ပ်က္ လက္ေလွ်ာ႔ေလ႔ ရွိၾကတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုဆန္းတာကို မၾကည္႔ဘဲ ကိုယ္နဲ အဆင္ေျပဖို႔ ကို အေလးထားေရြးခ်ယ္ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဂစ္တာႏွင့္ ဂီတ အဖြဲ႔မ်ား၏ ထိုးေဖာက္လာမႈ

ေရာ့ခ္အင္ရိုး (ROCK AND ROLL) လူငယ္ အဆိုေတာ္ ပရက္စေလ ဟာ ၁၉၅၆ ေမလ မွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ (HEART BREAK HOTEL) ဓါတ္ျပား နဲ့ ထိပ္ဆံုး ကုိ ေရာက္ရိွခဲ့ျပီး သူ့ရဲ့ ဂစ္တာ လြယ္ျပီး သီခ်င္း ဆိုဟန္ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ထု ၾကားမွာ ဂစ္တာဟာ အရိွန္အဟုန္ နဲ့ ျပန့္ပြားခဲ့ပါတယ္။ 

၁၉၆၀ နွစ္ေတြမွာ ရိုးရာ ဘလူးစ္ (TRADITIONAL BLUES) နဲ့ ေခတ္ေပၚ ဂီတ (WHITE POP MUSIC) ေရာေမႊထားတဲ့ (RHYTHM AND BLUES (or) R n B) ဂီတ အမ်ိဳးအစား ေခတ္စား လာခဲ့ျပီး လူမည္း ဂစ္တာသမား ခ်ပ္ဘာရီ (CHUCK BERRY) ရဲ့ လက္သံေတြဟာ အဂၤလိပ္ေခတ္ေပၚ ဂီတ အုပ္စုေတြ အေပၚမွာ ၾသဇာ လႊမ္းမိုး သက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

ပရက္စေလ ရဲ့ သီခ်င္းေတြၾကားမွာ ၾကီးျပင္းလာတဲ့ လူငယ္ေတြထဲ ကေန ဖြဲ ့စည္းျဖစ္ေပၚလာခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ေပါ့နဲ့ ေရာ့ခ္ အဖြဲ့ ျဖစ္တဲ့ (BEATLES 1960) ဟာ ကမၻာမွာ အၾကီးအက်ယ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ျပီး ဂစ္တာ ကို ေခတ္ေပၚ ဂီတရဲ့ အဓိက မ႑ိဳင္ တူရိယာ အျဖစ္ကို ေရာက္ရိွေအာင္ ပို ့ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ 

(COUNTRY) နဲ့ (JAZZ) ဂစ္တာ အေက်ာ္အေမာ္ ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ခ်က္အက္ကင္ (CHETATKINS)၊ မာ့ခ္ေနာ္ဖလာ (MARKNOPELER) နဲ့ ရိြဳင္းကလာစ္ (ROY CLARK) တုိ့နဲ့ ကမၻာေက်ာ္ ဂစ္တာတီး၀ိုင္း VENTURES တို့ရဲ့ ဂစ္တာ လက္သံေတြဟာ ဂစ္တာ ၀ါသနာရွင္ေတြ အမ်ားအျပား ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါ တယ္။ 

ယေန့ ကမၻာမွာ အင္အားေကာင္းေနတဲ့ ROCK ဂီတ ရဲ့ Distortion အသံေတြ. Feedback အသံေတြ၊ wah wah effect စတာေတြရဲ့ ဖခင္ၾကီး တစ္ဦး ကေတာ့ လူမည္း ဂစ္တာသမား ဂ်င္မီဟန္းဒရပ္ (JIMMI HENDRIX 1942-1970) ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ သူ့ရဲ့ ဘယ္ဖက္နဲ့ ဂစ္တာ ကို ကြ်မ္းက်င္စြာ တီးခတ္ ခဲ့တဲ့ ဟန္ ပန္ေတြ ဟာလည္း လူငယ္ ပရိသတ္ေတြကို အရူးအမူးျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဂစ္တာ ထုတ္လုပ္ေရး

ကမၻာေက်ာ္ ဂစ္တာ ကုမၸဏီၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဂစ္ဘဆင္ (GIBSON)၊ ဖန္ဒါ (FENDER) တို့ဟာလည္း ဂစ္တာ အမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပံုစံေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ့ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ယေန့ေခတ္ အခ်ိန္အခါတြင္ လွ်ပ္စစ္ ဂစ္တာ (ELECTRIC GUITAR) ေတြနဲ့ အသံ ကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းနိုင္တဲ့ စက္ (GUITAR EFFECT PROCESSOR )၊ အသံခ်ဲ့စက္ (AMPLIFIER) ေတြကုိ တစ္ဆင့္ထက္ တစ္ဆင့္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ တိုးတက္လာေအာင္ တီထြင္ ဖန္တီး အသံုးျပဳေနၾကျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ယေန့ ဂီတ အမ်ိဳးအစားမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဂႏၱ၀င္ဂီတ (CLASSICAL)၊ စပိန္ ဖလန္မန္ကို (FLAMINCO)၊ ဘလူးစ္ (BLUES)၊ ဂ်က္ဇ္ (JAZZ)၊ ကလပ္စစ္ေရာ့ခ္ (CLASSIC ROCK)၊ ေရာ့ခ္အဲန္ရိုး (ROCK n ROLL)၊ ရစ္သန္အဲန္ဘလူးစ္ (R n B)၊ ေက်းလက္ေရာ့ခ္ (COUNTRY ROCK)၊ ဟာ့ဒ္ေရာ့ခ္ (HARD ROCK)၊ ဟဲဗီးေရာ့ခ္ (HEAVY ROCK)၊ မယ္တယ္ေရာ့ခ္ (METAL ROCK)၊ လိုက္ေရာ့ခ္ (LIGHT ROCK)၊ ေအာ္တာေရာ့ခ္ (ALTERNATIVE ROCK)၊ အင္ဒီေရာ့ခ္ (ANDI ROCK) စတဲ့ အမ်ိဳးအစား မ်ားစြာ ေတြမွာ ဂစ္တာ ကို လံုး၀ မပါမျဖစ္ တီးခတ္ၾကရျပီး ဂစ္တာ နဲ့ ပတ္သတ္တဲ့ စက္ပစၥည္း အစိတ္အပိုင္းေတြ အားလံုး ကုိလည္း အျပိဳင္အဆိုင္ ဆက္လက္ တီထြင္ ထုတ္လုပ္ တီးခတ္ေနၾကတဲ့အတြက္ ဂစ္တာ တူရိယာရဲ့ အခန္းက႑ ဟာလည္း ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္ေအာင္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနဦးမွာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္တြင္း မွာလည္း အရည္အေသြးမီ ဂစ္တာ တူရိယာ ထုတ္လုပ္သူ အခ်ဳိ႕ရွိေနပါတယ္။ အရည္အေသြးပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နာမည္ ရေသာ ထုတ္လုပ္သူ တစ္ဦးအား မဂၢဇင္း တစ္ခုမွ (ဂ်ာနယ္ မဟုတ္ပါ) သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းၿပီး သတင္း ရယူခဲ့ရာတြင္ ဂစ္တာ တူရိယာေကာင္း တစ္လက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ ရန္ ခဲတံႏွင့္ ေပတန္ေကာင္းေကာင္း လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဖလက္တံ ေပၚတြင္ ဘား မ်ားကို အကြာ အေ၀း တိက်စြာ တပ္ဆင္ႏိုင္ရန္ ရည္ညႊန္းေၾကာင္းလည္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ထြင္းအိုး ဂစ္တာ ထုတ္လုပ္သူမ်ားလည္း ရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ၀ါသနာပါ တတ္ကၽြမ္းနားလည္သူ တို႔က ျပည္ပပို႔ရန္ အဆင့္မီ မမိီ အကဲျဖတ္ၿပီး ေစ်းကြက္ ရွာေဖြေပးရန္ သင့္ေလ်ာ္ပါတယ္။

ေရွး ၾကိဳးတပ္ ဂစ္တာ ရဲ႕ မူလအစ

ေရွးႀကိဳးတပ္ ဂစ္တာရဲ႕ မူလ အစဟာ သိပ္မေရရာပါ။ သို႔ေသာ္ ၎ကို Lyra ဆိုတဲ့ တူရိယာ အျဖစ္ကေန
စတင္ခဲ့တယ္ လို႔ ယံုၾကည္ရၿပီး ေရွးအီဂ်စ္ BC3000 ဆီကို ျပန္ေျခရာေကာက္ႏိုင္သည္။ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတြင္း Lyra ဟာ (အလယ္ေခတ္ Lute အပါအ၀င္) အသြင္သဏၭာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျဖစ္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ ရသည္။

ဒီလိုျဖတ္သန္းလာရင္း အလယ္ေခတ္မွာ Lute ဆိုတဲ့ ဗ်ပ္ေစာင္းႀကိဳးတပ္ တူရိယာ အျဖစ္ပံုေပၚလာပါတယ္။ (Lute) ဟာ ယေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တီးေနတဲ့ ဂစ္တာ ရဲ႕ မူရင္း နိမိတ္ပံု ပါပဲ။

ဂစ္တာရဲ႕ မူလအစ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္လာမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မွန္းဆခ်က္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။

၁ - Assyria မွာ Lute အျဖစ္နဲ႔ စတင္ခဲ့ၿပီး အီဂ်စ္၊ ပါရွန္း နဲ႔ အာေရးဗီးယား တို႔ကိုျဖတ္၍ ေနာက္ဆံုး ၈-ရာစု ၀န္းက်င္မွာ စပိန္ကို ေရာက္ရွိလာတာနဲ႔

၂ - Assyria လူမ်ိဳး တို႔ရဲ႕ Ketharah နဲ႔ 

ဂရိ လူမ်ိဳး တို႔ရဲ႕ Kitara တုိ႔ဟာ တစ္ၿဖည္းျဖည္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာၿပီး

Chrotta ကို ျပန္လည္ အမည္ မွည့္ေခၚထားတဲ့ Citara-Roman တူရိယာ အျဖစ္ တစ္ၿဖည္းျဖည္း ျဖစ္ေပၚလာကာ....

စပိန္ ဂစ္တာရဲ႕ အနီးစပ္ဆံုး Vihula တူရိယာ ျဖစ္လာသည္။

၁၂-ရာစု အတြင္းမွာ စပိန္တြင္ ဂစ္တာ ပံုစံ ႏွစ္မ်ိဳး ေခတ္စားခဲ့သည္။

၁ - ဂရိ နဲ႔ ေရာမ တူရိယာေတြက ဆင္းသက္ လာတဲ့ Guitarra Latina
၂ - အာဖရိက မွ အေမြဆက္ခံ ခဲ့တဲ့ Guitarra Morisca တို႔ျဖစ္သည္။

Guitarra Latina ဟာ ႀကိဳး ၄ႀကိဳး (၁ႀကိဳး ခ်င္းစီ) ပါ၀င္ၿပီး ယေန႔ေခတ္ ဂစ္တာ နဲ႔ ဆင္တူပါသည္။ 
သူ႔ကို Puntrado (Plucked) Style နဲ႔ အတီးမ်ားပါတယ္။

Guitarra Morissa ဟာ ေက်ာေနာက္မွာ အ၀ိုင္းပံု နဲ႔ ဘဲဥပံု (oval shaped) တူရိယာျဖစ္ၿပီး အေတာ္မ်ားတဲ့ ႏွစ္ႀကိဳးပူး၊ သံုးႀကိဳးပူး ႀကိဳးေတြပါရွိသည္။ သူ႔ကို ၾကမ္းတမ္းတဲ့ Rasgueado Style နဲ႔ တီးခတ္ၾကသည္။

၁၆-ရာစု စပိန္ မွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ Vihuela ဟာလည္း ပံုစံ မ်ိဳးစံုရွိခဲ့သည္။ Vihuela de Mano ဟာ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ တီးရၿပီး၊ Vihuela de Arco က ဘိုးတံ နဲ႔ ထိုးရကာ၊ Vihuela de Plectro ကေတာ့ လက္ခတ္ နဲ႔ တီးခတ္ ရပါသည္။

ယေန႔ေခတ္ ဂစ္တာ ဟာ Vihuela de Mano မွ တိုက္႐ိုက္ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ Vihuela ရဲ႕ ဒုတိယ မွ ဆဌမႀကိဳး အထိဟာ အပူး အတြဲမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ ပထမႀကိဳး ကေတာ့ တစ္ေခ်ာင္းထဲ ျဖစ္သည္။ အသံုးအမ်ားဆံုး ႀကိဳးၫွိနည္း ကေတာ့ G, C, F, A, D, G (6 to 1) ျဖစ္သည္။

၎ႀကိဳးညွိနည္း ဟာ ယေန႔ စံသတ္မွတ္ထားတဲ့ ႀကိဳးညွိ နည္းနဲ႔ ညွိထားတဲ့ ဂစ္တာ ရဲ႕ တတိယေျမာက္ အကြက္ မွာ Capo ခံ၊ တတိယေျမာက္ႀကိဳးကို အသံ၀က္ ေလွ်ာ့ညွိထား တာနဲ႔ အတူတူပဲျဖစ္ပါသည္။

၁၆-ရာစု အတြင္းမွာ Vihuela နဲ႔ ဂစ္တာကို အသံုးျပဳတဲ့ ႀကိဳး အေရအတြက္ေပၚ မူတည္ၿပီး ခြဲျခားခဲ့ၾကသည္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဂစ္တာ မွာ ႀကိဳး ၄ႀကိဳး ရွိၿပီး၊ ဒုတိယႀကိဳးမွ စတုတၳႀကိဳး အထိ ႀကိဳး အပူးမ်ားျဖစ္ကာ ပထမႀကိဳးကေတာ့ စင္းလံုးေခ်ာ တစ္ႀကိဳးထဲသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၆-ရာစု ကုန္ဆံုးခ်ိန္မွာ Vihuela နဲ႔ သူ႔ဂီတဟာ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရပါသည္။

စပိန္ မွာလည္း ၁၇-ရာစု အဆံုးမွာ Harpsichord နဲ႔ ဂစ္တာတို႔ ေပၚေပါက္လာမႈေၾကာင့္ Lute တူရိယာဟာလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရသည္။

Vicente Espinel (1551-1642) ဟာ ဂစ္တာ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အေပၚ စိတ္ေရာ၊ ကိုယ္ပါ ဘ၀ကို ႏွစ္ျမႈပ္ထားၿပီး ႐ိုးရာ ၄ ႀကိဳးတပ္ Guitarra Latina ကို ႀကိဳး အပိုေတြ ထပ္ျဖည့္လိုက္ရာ အဲဒီ အခ်ိန္ ကတည္းက စၿပီး စပိန္ ဂစ္တာ (Spanish Guitar) ဆိုၿပီး ေအာင္ျမင္ လူသိမ်ား ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါသည္။ အဲဒီ ဂစ္တာမွာ ႀကိဳး ၅ ႀကိဳး တပ္ထားပါသည္။

Baroque ေခတ္ (1600-1750) နဲ႔ Rococo ေခတ္ ႏွစ္ခုၾကား ၁၈-ရာစု အတြင္းမွာေတာ့ ဂစ္တာရဲ႕ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈဟာ တန္႔ေနတဲ့ အေျခအေနထဲ က်ဆင္းသြားခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္ အတြင္း ကီးဘုတ္ နဲ႔ႀကိဳးတပ္တူရိယာ (ဂစ္တာ မပါ၀င္) ေတြဟာ ထိပ္တန္းသို႔ ေရာက္ေနခဲ့ၾကပါသည္။

၁၈-ရာစုေႏွာင္းပိုင္းမွ ၁၉-ရာစု အ၀င္ ဂစ္တာကို စိတ္၀င္စားမႈက ျပန္လည္ေခတ္စားဖို႔ စတင္လာခဲ့သည္။ ၁၈၅၀ႏွစ္မ်ား မွာေတာ့ J. Areas နဲ႔ Antonio Tesses တို႔ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေခတ္သစ္ ဂစ္တာရဲ႕ ပံုစံကို ေရးဆြဲလိုက္ၾကပါသည္။ ဒါဟာ ယေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တီးေနတဲ့ ဂစ္တာ ပံုစံပဲ ျဖစ္ပါသည္။

၁၉၃၁ မွာ Rickenbacker ဆိုသူဟာ သူ႔ ကိုယ္ပိုင္ ဒီဇိုင္းျဖစ္တဲ့ ဒယ္အိုးခြက္ သဏၣန္ ကိုယ္ထည္ ရွိၿပီး၊ ေပါင္ေပၚ လွဲ တီးခတ္ရတဲ့ Lap-steel ဂစ္တာေတြမွာ.....



လွ်ပ္စစ္သံလိုက္သံုး Pickups

လွ်ပ္စစ္ သံလိုက္သံုး Pickups ကို စတင္ တပ္ဆင္ အသံုးျပဳလိုက္ျခင္းျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ ဂစ္တာေခတ္ ကို စတင္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ႏွစ္ အၾကာမွာေတာ့ ထိုလွ်ပ္စစ္ ဂစ္တာေတြကို စီးပြားျဖစ္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနကာ အေပၚဖံုး မ်က္ႏွာျပင္ ခံုးေပၚ တပ္ထားတဲ့ Pickups ကေတာ့ ျမင္းခြာပံု သံလိုက္သံုး Pickups ျဖစ္ ပါသည္။ Electro Spanish ဂစ္တာေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈက တစ္ၿခားဂစ္တာ ထုတ္လုပ္သူေတြကို လွ်ပ္စစ္ဂစ္တာ ထုပ္လုပ္ဖို႔ တပ္လွန္႔ေပးလိုက္ျခင္းပါပဲ။

၁၉၃၀ႏွစ္မ်ား အတြင္းမွာေတာ့ ဂစ္တာေတြကို Higher Octave ေတြ အထိ တီးခတ္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ Cutaway ေတြ တြင္တြင္ က်ယ္က်ယ္ လုပ္လာတာကို ေတြ႔ၾကရမည္။ ၁၉၄၀ႏွစ္မ်ား မွာေတာ့ တီထြင္ဖန္တီးရွင္ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Paul Bigsby ဟာ Country ဂစ္တာ သမား Merle Travis အတြက္ ပထမဆံုး Solid Body လွ်ပ္စစ္ ဂစ္တာကို ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ဂစ္တာဟာ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါမွာေတာ့ ေခတ္ေရွ႕ေျပးလြန္းေနတယ္ လို႔ ဆိုရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

1952-ခုႏွစ္မွာ Gibson ကုမၸဏီဟာ သူတို႔ရဲ႕ ပထမဆံုး (ယခုအခ်ိန္ အထိ ဂစ္တာသမားမ်ား မက္မက္ စက္စက္ တီးေနၾကတဲ့) Solid Body လွ်ပ္စစ္ ဂစ္တာ Les Paul ကို ထုတ္လုပ္လိိုက္ပါသည္။

ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဟိုးအရင္ကတည္းကေန ေနာင္အခ်ိန္အထိ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေနဦးမယ့္ ဂစ္တာကို ယခု အခ်ိန္မွာ အဓိက ပံုစံ ၃မ်ိဳး ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။
ဒါေတြ ကေတာ့ .....

Nylon String Classical Guitar

Steel String Acoustic Guitar နဲ႔

 


Solid Body Electric Guitar   တို႔ပဲ ျဖစ္ၾကပါသည္။

အထက္ပါ ဂစ္တာ သမိုင္းေဆာင္းပါး ကို http://auniquelifenote.blogspot.com/2012/07/guiter-kithara-moor-rebec-gittern-ad_4851.html မွ ကူးယူေဖၚျပျခင္းျဖစ္ျပီး မူရင္း ေရးသားသူမွာ 
ကိုတင္ျမင္႔ေမာ္ ၿဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ။

ကိုးကား က်မ္း အေနနဲ႔ http://www.guyguitars.com/eng/handbook/BriefHistory.html မွ တစ္ဆင္႔
ကိုးကား ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။

ဓါတ္ပံုမ်ား ကိုေတာ႔ google search engine မွ ရွာေဖြထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။

အားလံုးပဲ ေကာင္းေသာေန႔ေလးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ ။
Blue Paradise