ခရမ္းသည္ ဂီတ ေလာက ထဲသို့ ဝင္ခါစတြင္ Section Player အျဖစ္ လိုက္လံ တီးခတ္ခဲ့ ေသာ္လည္း လိဒ္ ဂစ္တာ သမား ေတးေရး ေစာဘြဲ႕မွူး တည္ေထာင္သည့္ Iron Cross (IC) ေတးဂီတဝိုင္း စတင္ခ်ိန္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကတည္း က ဒရမ္မာ အျဖစ္ ပါဝင္တီးခတ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။
ယခုအခါ IC ေတးဂီတအဖြဲ႕ တည္ေထာင္ သည္မွာ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကြယ္လြန္သူ ေစာဘြဲ႕မွူး မွ အပ က်န္သည့္ တီးဝိုင္းအဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ဝိုင္း စတင္ခ်ိန္က အတိုင္း ၿပိဳကြဲျခင္း၊ က်ဆုံးျခင္း မရွိဘဲ ရပ္တည္ ဆဲျဖစ္သည္။ ယင္းေတးဂီတ အဖြဲ႕၌ ဒရမ္မာ အျဖစ္သာမက တီးဝိုင္း ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးအျဖစ္ အဆုံးအျဖတ္ေပးနိုင္ေသာ ကိုခရမ္း ရဲ့ interview ေလးပါ။
ေမး။ ။ ကိုခရမ္း က ဒရမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပညာကို ဘယ္လိုေလ့လာခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ လူက ေမြးကတည္းကေတာ့ ဘာမွ တတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တို့ဆီမွာက ဂီတနဲ႔ ပတ္ သက္ တဲ့ ေက်ာင္း ဆိုတာလည္း သတ္သတ္မွတ္မွတ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ စတီရီယိုပိုင္းက ပိုဆိုးတာေပါ့။ က်ေနာ္တို့ ထက္ တတ္တဲ့၊ သိတဲ့ ေရွ႕လူေတြဆီမွာ နည္းနာခံ၊ တပည့္ ခံၿပီးသင္ယူခဲ့ရတာပဲ။ က်ေနာ့္ ဆရာ က ကိုေဇာ္ဝင္းရွိန္ ပါ။ Play Boy တို့ Aces တို့ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ျမင္ဆရာေတြေပါ့။
က်ေနာ္က ဒီပညာကို တတ္ခ်င္လြန္းလို့ကို ရေအာင္ ယူခဲ့တာ။ အလယ္တန္း တက္ေနတုန္း စာဆက္ မသင္ခ်င္ ေတာ့ဘူး။ စိတ္လည္းမပါဘူး။ လူက ဂီတသံၾကားရင္ကို မေနနိုင္တာ။ အဲဒီ တူရိယာေတ ြၾကား မွာပဲ ေပ်ာ္ေနခ်င္ တာေလ။ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တာက ဒါပဲ .. ဒီေတာ့ က်ေနာ္က မိဘေတြကို ေတာင္းဆို တယ္။ က်ေနာ့္ကို ေက်ာင္း ထုတ္ပါ .. မထုတ္ရင္လည္း က်ေနာ့္ဟာ က်ေနာ္ ရေအာင္ထြက္မယ္ ဆိုၿပီး လုပ္တာဗ်။
ေရွးက လမ္းေဖာက္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတြကို သိပ္ေက်းဇူး တင္ဖို့ေကာင္းတယ္။ ျဖစ္နိုင္ရင္ အခုကေလးေတြ သိေအာင္ရွင္းျပ ခ်င္တယ္။ ကိုသန္းနိုင္ ဆို ဒရမ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကိုေအာ္စကာ သန္းတင္ ဆိုရင္ လည္း အရမ္းေလးစားဖို့ ေကာင္းတယ္။ ဒါေတြ မွတ္တမ္းမရွိဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မလုပ္နိုင္ဘူး။ လုပ္နိုင္တဲ့ သူေတြရွိရင္ လုပ္ေစ ခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ စတိတ္ရွိုး တီးတဲ့အခါမွာ အာရွက တစ္ျခား ေရာ့ခ္ဘန္ေတြနဲ႔ IC နဲ႔ ဘယ္လိုကြာျခား ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ မတူဘူးဗ်။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္း က ေရာ့ခ္ဘန္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ထိုင္း က The Sun Band ကို ဖိတ္ၿပီး က်ေနာ္တို့ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲ ပုံစံမ်ိဳး လုပ္ဖူးတယ္။ သူတို့ တီးတာက ပုံေသနည္း ဆန္တယ္။ ပုံေသနည္း အတိုင္း ဆိုေတာ့ တီးတာ သက္ေသာင့္သက္သာ မရွိဘူး။ စိတ္လွုပ္ရွားဖို့မေကာင္းဘူး။
က်ေနာ္တို့က်ေတာ့ စိတ္ကူးတည့္ သလို တီးတာ။ စင္ေပၚေရာက္သြားၿပီ ဆိုတာနဲ႔ IC က Team work လည္းေကာင္းေတာ့ အားလုံးကည ီညြတ္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႔ တူတယ္ရယ္လို့ကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္စတိုင္နဲ႔ကိုယ္ကို အားလုံး ေျမာက္ကုန္ၾကတာ။
တူရိယာတစ္ခုကို ေလ့က်င့္တဲ့အခါ "ေလ့က်င့္တယ္" ဆိုတာထက္ "ပ်ိဳးေထာင္တယ္" ဆိုတဲ့စကားကို ပို သေဘာက်တယ္ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ။ ဂစ္တာေလ့က်င့္တယ္ဆိုတာ ဂစ္တာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းေတြကို ပ်ိဳးေထာင္တာပါ ။ ဒီလို နားလည္ထားမွလည္း ေလ့က်င့္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို မၿငီးမေငြ႕ ျဖတ္သန္းနိုင္မွာပါ ။ ( ကၽြန္ေတာ္က ဂစ္တာသမားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတူရိယာေလ့က်င့္နည္းကို ဂစ္တာကို ဥပမာထားၿပီး ေရးသြားပါမယ္)
၁ ။ မေလ့က်င့္မီ အေၾကာေလ်ာ့ေပးပါ
====================
ဂစ္တာ စက်င့္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ လက္တစ္ေခ်ာင္းလုံး (ျဖစ္နိုင္ရင္တစ္ကိုယ္လုံး) အေၾကာေလ်ာ့ေပးပါ ။ တစ္ခ်ိဳ့က မလိုအပ္ဘူးလို့ ထင္ေကာင္းထင္မယ္ ။ အေၾကာေလ်ာ့ျခင္းနဲ႔ စိတ္ရဲ့ relax ဟာ ခင္ဗ်ားကို ေမာင္းတင္ေပးမယ့္ ခြန္အားေတြပါ ။
၂ ။ warm up အျမဲလုပ္ပါ ။
===============
Fingering, chromatic scale, fingering stretching ေတြထဲက ခင္ဗ်ားအတြက္ ေပါ့ပါး လြယ္ကူမယ့္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို နာရီဝက္ေလာက္ အရင္တီးလိုက္ပါ ။ လက္ေခ်ာင္းေတြ ေသြးပူလာဖို့ ၊ လြတ္လပ္စြာ လွုပ္ရွား ဖို့ ၊ finger stamina ေကာင္းဖို့ ၊ ဒဏ္မျဖစ္ဖို့ ... warm up မလြဲမေသြတီးရပါမယ္ ။
၃ ။ Metronomeနဲ႔ အျမဲက်င့္ပါ ။
=================
Metronome နဲ႔ မက်င့္ခဲ့ရင္ Band နဲ႔တီးတဲ့အခါ၊ Studio မွာ အသံသြင္းတဲ့ အခါ အဆင္မေျပမွုေတြ ျဖစ္ လာ ပါမယ္ ။ ကိုယ့္ရဲ့ tempo ကို ကိုယ္သတိထားမိဖို့ ခက္ပါတယ္ ။ စိတ္ႂကြလာရင္ tempo တက္လိုက္ ၊ စိတ္မပါရင္ tempo က်လိုက္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။
၄ ။ *very important* အေႏွးဆုံးကို တီးပါ ။
========================
ေလ့က်င့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ speed ကိုေခါင္းထဲ ဝင္မလာပါေစနဲ႔ ။ မေလာပါနဲ႔ ။ speed ဟာ ဂစ္တာသမား တိုင္း တပ္မက္တဲ့ ရွိရမယ့္ အရည္အခ်င္း ဆိုေပမယ့္ ... သူ႔ကို အ႐ူးအမူးနဲ႔ လိုခ်င္ၿပီးေလ့က်င့္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ လမ္းတစ္၀က္မွာ ျပတ္က်န္ခဲ့ဖို့ ေသခ်ာသေလာက္ရွိၿပီ ။ တစ္ခါ တစ္ေလ ... အေႏွးဆုံးေတြကို တီးေနရင္း ခင္ဗ်ား ၿငီးေငြ႕လာမယ္ ။ ေသခ်ာတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာခဲ့ပါတယ္ ။ တူရိယာ တစ္ခုကို ေလ့က်င့္တယ္ ဆိုတာထက္ ပ်ိဳးေထာင္ေနတယ္လို့ ခံယူထားပါ ။ ဒါေတြဟာ ခင္ဗ်ား မလြဲမေသြ ျဖတ္ေက်ာ္ရမယ့္ ေလွကား ထစ္ေတြပါ ။
ႏြဲ႔တင္ အတြက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ နဲ ့ေဒါက္တာ စိုင္းခမ္းလိတ္ တို႔ရဲ႕ အတိတ္က အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္
လူရည္ခၽြန္ျဖစ္တဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ ကေတာ့ ရုပ္လွတယ္။ စာေတာ္တယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းက ေက်ာင္းမွာ စူပါ စတားေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုး ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ ကုိ အားက်သလုိ စုိင္းခမ္းလိတ္ တစ္ေယာက္လည္း သူမ်ားနည္းတူ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ ကုိ အားက်မိသူပါ။
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပဲြဦးထြက္ ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ ကေတာ့ ေက်ာင္း နံရံကပ္စာေစာင္ ကေန စခဲ့တယ္။
နံရံကပ္စာေစာင္ဆုိတာက စာေပ ဝါသနာပါတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ လြတ္လပ္စြာ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါး၊ ဝတၳဳတုိ ေတြ ေရးၿပီး ဆရာ ဆရာမမ်ားက ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့ဟာ ေတြကုိေက်ာက္သင္ပံုးမွာ လွပစြာ ျပန္လည္ ကပ္ထားေပး တယ္။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက ဝုိင္းၾကည့္ၾကတာေပါ့။
အဲဒီ နံရံကပ္စာေစာင္မွာ စုိင္းခမ္းလိတ္က ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ေရးကာ သြားကပ္ထားလုိက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ တင္ျပ တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတင္ျပခ်က္ကေတာ့ အသြားႏွစ္ဖက္ရွိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ ကုိက လူရည္ခၽြန္ ကုိ ရေအာင္ ယူမည္တဲ့။ ေက်ာင္းသားေတြ အဲဒီကဗ်ာေလးကုိ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ဟုိးေလးတစ္ေက်ာ္ျဖစ္သြားတာေပါ့။
လူသတင္း လူခ်င္းေဆာင္ ဆုိသလုိ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္လည္း ၾကားသိ သြားတယ္။ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေရးတဲ့သူက စုိင္းခမ္းလိတ္ ၿဖစ္ေနေတာ့ ဆရာဆရာမေတြ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အားလံုး အဲဒီအေၾကာင္းကုိ စိတ္ဝင္စားေနၾကတယ္။
ႏြဲ႕တင္ ကေတာ့ မိန္းမသား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူမကုိ ယခုလုိ ေစာင္းလား ခ်ိတ္လား တင္စီးၿပီး ေရး ထားတာကုိ ျမင္ရေတာ့ မခံခ်င္တာ အမွန္ပါ။ ဒီေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းလံုး မွာ သူမ တစ္ေယာက္ထဲသာ လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ေနေလေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က သူမကုိ ရည္ရြယ္ၿပီး တစ္မင္သက္သက္ ေရးတဲ့အေၾကာင္း ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကုိ သြားတုိင္ ပါေလေရာ။
ဒီကိစၥကုိ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကုိယ္တုိင္ စုိင္းခမ္းလိတ္ကုိ ရံုးခန္း မွာ ေခၚေတြ႕တယ္။ စုိင္းခမ္းလိတ္ က ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ပဲ အေျဖေပး လုိက္တယ္။
"ကၽြန္ေတာ္ သူမ လုိ လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ လူရည္ခၽြန္ကုိ ရေအာင္ယူမယ္ လုိ႔ေရးတာ ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ " တဲ့။
ဒီလုိနဲ႔သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာ လည္း ေျပလည္သြားတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္လည္း ခင္မင္ ရင္းနီးသြားတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းအစ လူရည္ခၽြန္ကလုိ႔ ဆုိရ ပါ လိမ့္မယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိတဲ့ အတုိင္း နဝမတန္း ေရာက္ေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္ လည္း လူရည္ခၽြန္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတယ္။ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ ကလည္း လူရည္ခၽြန္ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ျဖစ္ျပန္တယ္။ (ဒသမတန္း လည္း ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ က လူရည္ခၽြန္ သံုးထပ္ကြမ္း အျဖစ္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံရျပန္တယ္)
ေမၿမိဳ႕လူရည္ခၽြန္ အေနနဲ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ လူရည္ခၽြန္ခရီး အျဖစ္ အတူတူ သြားလာၾကရလုိ႔ ပုိၿပီး ခင္မင္ရင္းနီးလာ ပါေတာ့တယ္။ ေဒါက္တာ စုိင္းခမ္းလိတ္ ရဲ႕ သီခ်င္းေကာင္းေတြ၊ စာသား လွလွေတြ ေပၚထြက္လာဖုိ႔ အဓိက အိပ္မက္လွလွေပး တဲ့သူ ကေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ပဲျဖစ္တယ္။ သီခ်င္း အပုဒ္ ၆၀၀ ေက်ာ္ထဲမွာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ ကုိ ပတ္သက္တဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရပါတယ္။
