ေတးေရး .. ကိုေမာင္ေမာင္ ရဲ႔ ႔ ၾကိဳးၾကာသံ

{၁၉၇၆ မိႈင္းရာျပည့္မွာ စစ္အစိုးရက လိုက္လံဖမ္းဆီးလို႔ ၀ရမ္းေျပးအျဖစ္ တိမ္းေ႐ွာင္ေျပးခဲ့ရတဲ့ metallurgy (သတၱဳေဗဒ) အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းသား ေမာင္ေမာင္ (ကြယ္လြန္သူ ဂီတ ပညာ႐ွင္ ကိုေမာင္ေမာင္ (ခ) အဥၥလီေမာင္ေမာင္) ကို၊ ၃၂ ႏွစ္ေျမာက္ မိႈင္းရာျပည့္ အေရးအခင္းမွာ အမွတ္တရ ႐ွိေနတာနဲ႔ ၁၉၉၈ မတ္လ မာယာ မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္ပါးကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပ ၿခင္း ျဖစ္ပါတယ္။}

......ငွက္တို႔သည္ 'ဟူလို' အမည္႐ွိေသာ ယင္းတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအား "အသင္ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး ငါတို႔အား ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ အ႐ွင္သခင္ ငွက္ဘုရင္ 'စီေမာင္ေတာ္' ထံသို႔ ေခၚေဆာင္ ေပးေလာ့" ဟု ေတာင္းပန္တိုးလိွ်းၾကကုန္္၏။ 

ငွက္ေခါင္းေဆာင္ 'ဟူလို' ကလည္း ငွက္အေပါင္းအား ယင္းတို႔ ခ်ီတက္ျဖတ္သန္းရမည့္ ခရီး ကႏၱာရ ၏ ဒုကၡဆင္းရဲ အေထြေထြ၊ ေၾကာက္ မက္ဖြယ္ အျပားျပားတို႔ကို ႐ွည္လ်ားစြာ ႐ွင္းလင္း ေဖာ္ျပ၏။ ပ်ံသန္းေက်ာ္လြန္ရမည့္ ခုႏွစ္ဆင့္၊ ခုႏွစ္တန္ေသာ ခ်ိဳင္႔၀ွမ္းႀကီးမ်ား အေၾကာင္းကို 'ဟူလို' သည္ ဥပမာ အေျမာက္အမ်ား၊ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ဖြယ္ အျပားျပားႏွင့္ ေရာေပါင္းယွက္ေထြ ဆာဆာေ၀ေ၀ ေျပာျပေလသည္။

ငွက္တို႔ ပ်ံသန္းေက်ာ္လြန္ရမည့္ ခ်ိဳင့္၀ွမ္း အစဥ္သည္ကား-

ပထမ- ႐ွာေဖြျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း
ဒုတိယ- ခ်စ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း
တတိယ- နားလည္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း
စတုတၳ- လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ အတြယ္လြတ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း
ပဥၥမ-သန္႔စင္စြာ တစ္ေပါင္း တစ္စည္းတည္း ျဖစ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း
ဆဌမ- အံ့ၾသျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္း
သတၱမ- ပစၥည္းဥစၥာဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ဗလာ ဟင္းျဖစ္ျခင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္းတို႔ ေပတည္း။
[၁၃ ရာစု စာဆို Fard Aladin Attar ၏ The Conference of the Birds ပ်ိဳ႔ ႀကီးမွ]


ဘသန္း (ဓမိၼက) ျမန္မာျပန္ေသာ ေယာနသံ စင္ေရာ္ (သတၱမ အႀကိမ္ထုတ္) စာအုပ္ေနာက္ပိုင္း တြင္ ဒႆ       န  ပံုေဆာင္၀တၳဳ ၃ ပုဒ္ ပါ႐ွိခဲ့ရာ အထက္ပါ ဖရာစီ စာဆို ဖရ္ဒ္ အာလာဒင္ အတၱား ၏ (ငွက္ညီလာခံ) သည္ တစ္ပုဒ္ အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။ 


ဒႆ        န ပံုေဆာင္ ၀တၳဳသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ထိုပ်ိဳ႔ႀကီး၌ အေထာင္အေသာင္းေသာ ငွက္တို႔သည္ သမုဒၵရာမ်ား၊ ေတာင္တန္းမ်ား၊ ကႏၱာရမ်ားကို ပ်ံသန္းေက်ာ္ ျဖတ္ခဲ့ၾကရာ ေနာက္ဆံုး ငွက္ သံုးက်ိပ္ သာလ်င္ ခရီးပန္းတိုင္ အဆံုးသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။


ကိုေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ခင္ေမာင္တိုး ၏ ' ႀကိဳးၾကာသံ ' ကို နားေထာင္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္သည္ ဖရ္ဒ္ အာလာဒင္အတၱား ၏ ငွက္ ညီလာခံပ်ိဳ႔ႀကီးမွ ထို ဇာတ္ကြက္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ ေနမိပါ သည္။

                                        xxxx xxxx xxxx xxxx xxxx

'ႀကိဳးၾကာသံ' ဟူေသာ သီခ်င္းေခါင္းစီး အမည္ကို ေတြ႔လိုက္ေသာအခါ 'ႀကိဳးၾကာ ကရ၀ိတ္၊ ေတာလံုး တိတ္မွ်၊ ညိတ္ညိတ္တြန္ထူး' ဆိုသည့္၊ ေ႐ွးေခတ္စာဆို တစ္ဦး၏ အဖြဲ႔အရ၊ ႀကိဳးၾကာ ငွက္ ၏ သာယာေသာ အသံႏွင့္ အတူ ႀကိဳးၾကာဖိုမ တို႔၏ ရာသက္ပန္ သစၥာတိုင္ အခ်စ္ကို ၾကားရေတာ့မည္ဟု ထင္ခဲ့မိ၏။ မဟုတ္ပါ။




ကိုေမာင္ေမာင္ ႏွင့္ ခင္ေမာင္တိုး တို႔သည္ ႀကိဳးၾကာ၏ အလွကို အသံတြင္ မ႐ွာ၊ အသံတြင္ မယူဘဲ 'ပ်ံသန္းမႈ' ျဖင့္ ေရးဖြဲ႔ သီဆိုလိုက္ၾကပါသည္။


'မိုးဦး ၀င္ေရာက္လာတဲ့အခါ ႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ပ်ံရင္း......'
ခင္ေမာင္တိုး သည္ သူ၏ ခ်ိဳေသာ ပင္ကိုယ္သံကို အကြန္႔အျမဴး၊ အလူးအလြန္႔ မလုပ္ဘဲ (အသံ ပရိယာယ္ တန္ဆာ မဆင္ဘဲ) ႐ိုး႐ိုး ေအးေအးေလးျဖင့္ စဖြင့္လိုက္၏။ ကၽြန္ေတာ့္ အာ႐ံုထဲတြင္ ၫို႔ေသာ ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီး တစ္ခုလံုး ႀကိဳးၾကာငွက္ တို႔၏ ေတာင္ပံမ်ားျဖင့္ ေဖြးေဖြးျဖဴ သြား သည္။


' ျဖတ္ပ်ံရင္း.......' စာသားေနာက္မွာ တေယာသံ (ဟု ကၽြန္ေတာ္ၾကားသည္) တစ္ခ်က္ လြန္႔လူး ကပ္ပါလာသည္။ ႀကိဳးၾကာ တို႔၏ အေတာင္ပံ ခတ္သံလား...၊ ေလစီးေၾကာင္း၏ ဆန္႔က်င္ ေအာ္ျမည္သံ လား....။

' ေျမာက္ဖက္ကို ဦးတည္လွည့္ကာ
သားေဖာက္ရာ အရပ္ဆီ
မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျပန္(ပ်ံ)ေလၿပီ.........'

သီခ်င္း စာအုပ္မ်ား၌ (ျပန္ေလၿပီ) ဟူ၍ (ျပန္) စာလံုးကို သံုးျပထားပါသည္။ သီခ်င္းနားေထာင္ ရသူ အဖို႔မွာမူ ျပန္ (Return) ေရာ၊ ပ်ံ (Fly) ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ခံစားရ၏။


ေျမာက္ဖက္......ဘယ္အထိနည္း.....။ သားေဖာက္ရာ အရပ္ဆီ....... မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ပ်ံသန္း ၾကေလကုန္သည္တဲ့။ တေယာသံေလးက ' ျပန္ေလၿပီ' စာသားေနာက္မွာ ကပ္ပါလာျပန္သည္။


'ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔ရဲ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ခရီးစဥ္'
ပထမပိုဒ္ ဤတြင္ ၿပီးထားပါသည္။ ေတးသြား၊ စာသား၊ ခင္ေမာင္တိုး ၏ ဆိုဟန္ တို႔ႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္ မိုင္ေထာင္ခ်ီခရီးစဥ္ထဲသို႔ လိုက္ပါ ပ်ံသန္း သြားခဲ့သည္။ (ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးၾကာငွက္ တစ္ေကာင္ ျဖစ္သြားသည္။)


ဒုတိယအပိုဒ္တြင္-
' မ်ိဳးဆက္ရဲ႔ အားမာန္တစ္ခုပါ လမ္းေၾကာင္းမွန္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း..........'

အတူလိုက္ပါ ပ်ံသန္းရင္းမွ (ႀကိဳးၾကာငွက္ တစ္ေကာင္ျဖစ္ေနရင္းမွ) ကၽြန္ေတာ္သည္ သီခ်င္း နားေထာင္သူ အျဖစ္ကိုပါ ရ႐ွိေနျပန္၏။ ပထမအပိုဒ္ႏွင့္ သံစဥ္တူ ဤ 'မ်ိဳးဆက္ရဲ ႔ အားမာန္ တစ္ခုပါ' ဒုတိယပိုဒ္သည္ ပ်ံသန္းျခင္း ခရီးစဥ္ႏွင့္ အတူ ပ်ံသန္းျခင္းေသနဂၤဗ်ဴဟာႏွင့္ ပ်ံသန္းျခင္း သေဘာတရား တစ္ခုကို ေဖာ္ထုတ္လာသည္။


' လမ္းေၾကာင္းမွန္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း'
ေလစီးေၾကာင္း၊ တူ႐ူပ်ံသန္းရမည့္ေဒသ၊ မနားမေန လႈပ္႐ွားေနရသည့္ ေတာင္ပံမ်ား၊ ဟိုး ေအာက္ဖက္တြင္ ေတာင္တန္းမ်ား၊ သစ္ေတာမ်ား၊ ပင္လယ္သမုဒၵရာမ်ား၊ ျမက္ခင္းျပင္မ်ား၊ လြင္တီး ေခါင္ ကႏၱာရမ်ား။

' ........အမ်ားနည္းတူ သက္လံုမေကာင္းရင္
ေမြးဖြားရာအရပ္ဆီ၊ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ပ်ံေနရင္း........'

တေယာသံေလး ၀င္လာျပန္ၿပီ။

'....ႀကိဳးၾကာငွက္တစ္ခ်ိဳ႔ေလ ခ်ီလာစဥ္ က်န္ရစ္ၿပီ......'

အေထာင္အေသာင္း အုပ္စုႀကီးထဲမွ အခ်ိဳ႔ ႀကိဳးၾကာတို႔၏ ေတာင္ပံမ်ားသည္ စြင့္စြင့္ကားကား ထက္ေအာက္လႈပ္႐ွား ေနရာမွ ယြင္းၿပိဳသြားၾကသည္။ ပ်ံသန္းမႈပံုစံ ပ်က္သြားသည္။ 

ထို႔ေနာက္.....
သူတို႔ သမုဒၵရာထဲသို႔၊ ေတာင္တန္း ေတာအုပ္မ်ားထဲသို႔ ထိုးစိုက္ က်ဆင္းသြားၾက၏။ တစ္ေကာင္......၊ ေနာက္ တစ္ေကာင္.....၊ ေနာက္တစ္ေကာင္.... အမ်ားနည္းတူ သက္လံု မေကာင္းၾက ႐ွာသူ ေတြ၊ က်န္ရစ္ၿပီ။ သက္လံုေကာင္းေသာ ႀကိဳးၾကာေတြကေတာ့ ဆက္၍ ပ်ံဆဲ ပ်ံျမဲ။

                                    xxxx xxxx xxxx xxxx xxxx

သံစဥ္တူေသာ ပထမပိုဒ္ ႏွင့္ ဒုတိယပိုဒ္တို႔ကို နားေထာင္ေနရင္း၊ ရင္ထဲမွာ ေၾကကြဲလာသည္။ ပထမပိုဒ္ကို နားေထာင္စဥ္က ရ႐ွိေသာ ခံစားမႈသည္ သံစဥ္တူ ဒုတိယပိုဒ္ အဆံုးတြင္ ေျပာင္းလဲ သြား၏။ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးၾကာ တို႔ကို ပ်ံသန္းဆဲ ပ်ံျမဲ ႀကိဳးၾကာတို႔ ကယ္တင္မေနအားႏိုင္ၾက။

 မိမိတို႔၏ ေတာင္ပံမ်ားကို တစ္ခ်က္ကေလးမွ မနား၊ လႈပ္႐ွားေပးေနၾကရသည္။
'သက္လံု မေကာင္းသူတို႔' က်န္ရစ္ခဲ့ ၾကေပေတာ့ကြယ္။ ဆက္ပ်ံေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔၏ အေတာင္ ပံ ေအာက္က ႏွလံုးသားထဲတြင္ က်န္ရစ္သူတို႔ အတြက္ ေၾကကြဲစြာ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းျဖင့္ပင္ မေလ်ာ့ႏိုင္ ေသာ အားမာန္ကို အစားျဖည့္လိုက္ၾကရ၏။


ကိုေမာင္ေမာင္ ႏွင့္ ခင္ေမာင္တိုး တို႔သည္ ႀကိဳးၾကာငွက္ တို႔၏ ပ်ံသန္းမႈ ခရီးစဥ္ကို ဤမွ်ျဖင့္ ရပ္နားၿပီးဆံုး မထားအပ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသိၾကေသာ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔အတြက္ ေၾကကြဲရသည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို chorus ပိုဒ္ျဖင့္ ပုတ္ႏိႈး သတိေပးပါသည္။


'ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုက်မယ့္
အ႐ႈံးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ
႐ွိသင့္တဲ့ အားနဲ႔မာန္.... ဟန္ႏိုင္မွ'


ဒရမ္ခ်က္ (Drum beat) ေျပာင္းသြားသည္။ 'ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုက်မယ့္' ႏွင့္ '႐ွိသင့္တဲ့ အားနဲ႔ မာန္' တို႔သည္ စကားလံုး အေရအတြက္ခ်င္း မတူၾကပါ။ (တစ္ခုက ခုႏွစ္လံုး၊ တစ္ခုက ေျခာက္ လံုး) သို႔ေသာ္ အခ်က္ခ်င္း အတူတူ ျဖစ္သည္။ ေျခာက္ခါ။


ထိုေျခာက္ခါ၊ ေျခာက္ေနရာစလံုးမွာ ဒရမ္က ေျခာက္ခ်က္တိုင္တိုင္ ၀င္ေပးသည္။ ဂီတေဗဒ အရ ဒါကို ဘာေခၚသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ စကားလံုးတိုင္းမွာ ဒရမ္တစ္ခ်က္ျဖင့္ ေျခာက္လံုးေျခာက္ ခါ ေျခာက္ေနရာစလံုး 'ထပ္' ေပးလိုက္ျခင္းသည္ ေသာတ အာ႐ံုမွ ေသာကဒယကို ႏိုးႏိုးၾကား ၾကား ျဖစ္ေအာင္ လႈံ ႔ ေဆာ္ရာေရာက္သည္။ 

ခံစားမႈအားျဖင့္ဆိုလ်င္ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔အတြက္ ေၾကကြဲမႈသည္ ေလ်ာ့ပါးသက္သာ သြားကာ တက္ႂကြေသာ ေ၀ဒနာအၿဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းသြားေလသည္။


Chorus အပိုဒ္ အဆံုးတြင္ 'ဟန္ႏိုင္မွ' သည္ အင္အားႀကီးေသာ အ႐ွိန္တစ္ခုကို ထုတ္လႊင့္ေပး လိုက္သည္။ 'မွ' တြင္ အသံ တက္ထားသည္။ ျပန္မခ်။ Bb7 အသံ အတိုင္းထားသည္။ 

တစ္ခ်ိန္လံုး ခ်ိဳျမေအးေဆးစြာ သီဆိုခဲ့ေသာ ခင္ေမာင္တိုး သည္လည္း 'ဟန္ႏိုင္မွ' တြင္၊ အသံေပါက္ေရာ၊ ေလပါ အားထည့္ လိုက္သည္။


ဒီအခ်ိန္မွာ ႀကိဳးၾကာငွက္တို႔ကလည္း ႐ိုးမ၏ အျမင့္ဆံုးကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနၾကၿပီ။

                                              xxxx xxxx xxxx xxxx

'႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္လႊားခ်ိန္
စီးလမ္းေလေၾကာင္းလႊာထဲ
ခ်ဥ္းနင္း ၀င္ေရာက္လာ ၿပီးရင္
အားစိုက္ ေမွ်ာလိုက္နဲ႔
မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျပန္(ပ်ံ)ေနၿပီ'


တတိယအပိုဒ္ သည္လည္း ပထမ၊ ဒုတိယပိုဒ္မ်ားႏွင့္ သံစဥ္တူပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အရသာ ခ်င္း မတူေတာ့ပါ။ စာသား အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ Chorus အပိုဒ္ ခုခံၿပီးတာေၾကာင့္ လည္းျဖစ္မည္။


'ႀကိဳးၾကာငွက္ တို႔ရဲ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ခရီးစဥ္.........'

ဤ အခ်ပိုဒ္ၿပီးလွ်င္ 'ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုက်မယ့္' အဆိုျပန္၀င္ၿပီး အတီးပိုဒ္၀င္သည္။ တီးပိုဒ္က အဆို စာသားပိုဒ္ သံစဥ္အတိုင္း လိုက္ေလ်ာေသာ တီးပိုဒ္ မဟုတ္ပါ။ ေတးေရး ကိုေမာင္ေမာင္ အေနျဖင့္ ဤေနရာမွာ တီးပိုဒ္ကို ဘယ္လို ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ထည့္သလဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မသိႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ အဖို႔မူ အလြန္အဆင္ေျပေသာ တီးပိုဒ္ ေနရာခ်ထားမႈဟု ျမင္သည္။

'႐ွိသင့္ေသာ အားမာန္' တို႔ႏွင့္ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိမ္းသိမ္းထားရင္း၊ ႀကိဳးၾကာတို႔ ဆက္ပ်ံ ေနၾကသည့္ ခရီးကာလ အပိုင္းအျခားတစ္ခုကို တီးပိုဒ္က နိမိတ္ေဆာင္ျပသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ခံစား ရသည္။


တီးပိုဒ္ၿပီးေတာ့ တတိယပိုဒ္ '  ႐ိုးမအေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္လႊားခ်ိန္' ျပန္ဆိုသည္။ အဆိုထဲမွာ တေယာသံ (?) က လူးလွိမ့္၍ ၀င္သည္။ ထို႔ေနာက္ ' ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု က်မယ့္' ကိုးရပ္စ္ ဆက္ဆို သည္။ 'ဟန္ႏိုင္မွ' စာသားကို အဆိုျဖင့္ တင္ထားခဲ့သည္။ အီးဖလက္၊ စီမိုင္နာ၊ ဘီဖလက္၊ စီမိုင္နာ ေကာ့ဒ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းေသာ အတီးသံက တစ္စ တစ္စ မွိန္ေပ်ာက္(Fade Out) ျဖင့္ ဆံုးသြားသည္။


ႀကိဳးၾကာ တို႔ ႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္သြားၾကၿပီ။ ဟိုး..... မိုးကုပ္စက္၀ိုင္း ဆီတြင္ တစ္စ တစ္စ ေ၀း သြားေသာ ႀကိဳးၾကာတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိတစ္ဆံုး ျမင္ေနရသည္။ အျဖဴေရာင္ ေကာင္းကင္ ႀကီး တစ္ၿဖည္းျဖည္း ေသးငယ္သြားသည္။ သူတို႔ ဆက္ပ်ံသြားၾကၿပီ။

                                          xxxx xxxx xxxx xxxx

ေဆာင္းခိုငွက္ တို႔သည္ မိုင္ ၂၀၀၀ ထက္ မနည္းေသာ ခရီးကို သမုဒၵရာျဖတ္၍ ပ်ံသန္း ၾက ေၾကာင္း၊ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္ ရပ္နားစရာ ကၽြန္းလံုး၀ မ႐ွိသျဖင့္ (ကုန္းေျမေတာင္တန္းကို ျဖတ္သန္းရာမွာလည္း သစ္ပင္ေတာအုပ္မ်ား၌ နားေလ့မ႐ွိ) မရပ္မနား ပ်ံသန္းၾကေၾကာင္း ဖတ္ဖူး၏။ 

အာတိတ္ စင္ေရာ္ငွက္မ်ိဳး ဆိုလ်င္ ေဆာင္းရာသီ ေရာက္လုနီးလာသည့္အခါ သူ၏ ေပါက္ဖြားရာ ေျမာက္၀င္႐ိုးစြန္းေဒသမွ မိုင္ေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ ေ၀းေသာ ေတာင္ဘက္ ၀င္႐ိုးစြန္းေဒသ သို႔ ခရီးထြက္ကာ ေဆာင္းရာသီ ကုန္ဆံုးေတာ့မွ ေျမာက္၀င္႐ိုးစြန္းသို႔ ျပန္သည္ဟု ဆိုသည္။


ေတးေရး ကိုေမာင္ေမာင္ႏွင့္ သီဆိုသူ ကိုခင္ေမာင္တိုး တို႔သည္ ငွက္တို႔၏ ဤသဘာ၀မွ ႀကိဳးၾကာငွက္ ၏ ပ်ံသန္းျခင္းကို ယူကာ ေရးဖြဲ႔သီဆို သြားၾကသည္။ ႀကိဳးၾကာသံ ဆိုလွ်င္ သာယာေသာ အသံဟု စြဲမွတ္ထားေလ့႐ွိၾကသည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ကိုေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ကိုခင္ေမာင္တိုးတို႔ ေပးပို႔လိုက္ေသာ ႀကိဳးၾကာသံကား လွပနက္႐ႈိင္းမႈ အတိ ႐ွိေနေတာ့သည္။


ေတးေရးေတးဆို အႏုပညာသမားတို႔၏ အာ႐ံုက်က္စားမႈႏွင့္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးမႈကို ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားစြာျဖင့္ ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုရပါသည္။ 'ႀကိဳးၾကာသံ' သီခ်င္းသည္ ႏွစ္ခါ သံုးခါ ၾကား႐ံုမႈျဖင့္ နားစြဲလြယ္၊ လိုက္ဆိုလြယ္ေသာ သံစဥ္ဖြဲ႔စည္းမႈ ျဖစ္သည္။ 

ကိုးရပ္စ္ပိုဒ္ႏွင့္ေပါင္းပါမွ သံစဥ္ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ႐ွိသည္။ ဤသို႔ ႐ွင္းလင္း လြယ္ကူျခင္းသည္ပင္ ႀကိဳးၾကာသံ ၏ လွပေသာ (ျပည့္စံုေသာ) အႏုပညာ တန္ဆာဆင္မႈ ျဖစ္လာသည္။ ႐ွင္းလင္း လြယ္ကူေသာ သံစဥ္ႏွင့္ အတူ ႐ွင္းလင္း လြယ္ကူ ေသာ စာသား (စကားလံုး) မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္း ထားသည္။ 

ဤသည္ပင္လွ်င္ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ အာေဘာ္တို႔၏ ႀကီးက်ယ္ ေလးနက္မႈကို ႀကီးစြာေသာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္သည္။


႐ိုးစင္း ႐ွင္းလင္းလြယ္ကူမႈ၊ မလိုအပ္ပဲ တန္ဆာ ခ်ဲ႔ထြင္ မြမ္းမံျခင္းမျပဳမႈတို႔ကို ေရးဖြဲ႔သူေရာ၊ သီဆို သူပါ ေကာင္းစြာ နားလည္ၾကပါေပသည္။ ကိုခင္ေမာင္တိုး သည္လည္း ႀကိဳးၾကာသံ သီခ်င္းတြင္ သမားဂုဏ္ျပသည့္ အ႐ိႈက္အဟက္ အတြဲ႔အငင္ မ်ားျဖင့္ ေဆာ့ကစား မသြားပါ။ သူ၏ ေအးေဆး ခ်ိဳျမေသာ အသံျဖင့္ ႐ိုး႐ိုးေလး ဆိုသြားသည္။ ေၾကကြဲျပျခင္း၊ ၾကံဳး၀ါးျပျခင္း စသည္မ်ားမလုပ္။


ေရးဖြဲ႔သူ၊ သီဆိုသူ၊ တီးခတ္သူ အားလံုးပင္ သူတို႔၏ ႀကိဳးၾကာသံ ထဲက '႐ွိသင့္တဲ့ အားနဲ႔မာန္-ဟန္ႏိုင္မွ' အပိုဒ္ႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီၫြတ္ ၾကပါေပသည္ ဟု ေလးစားစြာ ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုလိုက္ ရေပသည္ ။







ေရးသူ- ခ်စ္ဦးညိဳ
Crd ..  Aung Thike‎