သူ႔ဘဝဟာ အလြန္ သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ဇူလိုင္၂၅ ရက္ေန႔မွာ လူေလာက ထဲကို ေက်ာ္ေဌး ဆိုတဲ႔နာမည္နဲ႔ ေမြးဖြားလာခဲ႔ပါတယ္။ မိခင္ျဖစ္သူဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေသဆံုးခဲ႔ရျပီး ဖခင္ျဖစ္သူဟာ ေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔ တစ္ပင္လ ဲတစ္ပင္ထူခဲ႔ပါေသးတယ္။
ေက်ာင္းေနစဥ္တစ္ေလ်ွာက္လံုး ဖခင္ဆီက မုန္႕ဖိုး တစ္က်ပ္ေတာင္းတိုင္း တစ္မတ္သာ ရခဲ႔သူျဖစ္ျပီး " အလကား ေကာင္ ေခြးျဖစ္မယ့္ေကာင္ " ရယ္လို႕ အျမဲတမ္း ႏွိမ္ခ်ဆက္ဆံျခင္းကို သူရြံမုန္းေနပါျပီ။
ကိုးတန္းစာေမးပြဲမွာ သူက်ရံႈးခဲ႔ျပီး အိမ္မျပန္ရဲတာနဲ႔ ေရတပ္ထဲမွာ တစ္ႏွစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ပါတယ္။အိမ္ေျပးဘဝနဲ႔ ေရတပ္ထဲမွာလည္း မေပ်ာ္တဲ႔သူဟာ တပ္ကထြက္ေျပးခဲ႔ျပီး နတ္တလင္းမွာ ရွိတဲ႔ အေဒၚ နဲ႔အဆက္အသြယ္ရလို႔ ကိုးတန္း စာေမပြဲျပန္ေျဖခိုင္းတာ ေအာင္သြားပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးဆ ယ္တန္းမတက္ေတာ့ပဲ ရန္ကုန္ကို အေဒၚျဖစ္သူမသိေအာင္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ သံုးေယာက္သား တက္လာပါေတာ႔တယ္ ။ ညအခ်ိန္ အိပ္ဖို႔ေနရာမရွိတဲ႔ သူတို႔ဟာ လမ္းေဘးမွာရွိတဲ႔ ဆိတ္ျခံ တစ္ျခံကို တစ္ညတာ အိပ္စက္ခြင့္ေတာင္းခံခဲ႔ပါတယ္။ ဆိတ္ျခံ ပိုင္ရွင္ကလည္း အိပ္လို႔ေတာ့ ရတယ္ ဆိတ္ျခံထဲ အိပ္ရမယ္ မနက္ဆိတ္ေခ်းက်ံဳး ခိုင္းလို႕ဆိတ္ေခ်းက်ံဴးတဲ႔ဘဝနဲ႔ စတင္ခဲ႔ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အုပ္ထိန္းသူမဲ႔ေနတဲ႔သူဟာ ရန္ကုန္ႀကံေတာသခ်ၤ ိဳင္းမွာ သူေတာင္းစားေတြနဲ႔ေပါင္း လူဆိုး သူခိုးေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ဖဲေတြရိုက္ ဘိန္းေတြ ရႈျပီးပ်က္စီးခ်င္တိုင္း ပ်က္စီးေနတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ စာဖတ္ဝါသနာ နည္းနည္းပါးပါး ရွိတဲ႔ သူဟာ တစ္ရက္မွာ မေမ်ွာ္လင့္တဲ႔သတင္းစာ တစ္ေစာင္ ကိုဖတ္မိလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ရုပ္ရွင္ သရုပ္ေဆာင္ သင္တန္းျဖစ္ပါတယ္။ သင္တန္းဟာ အခမဲ႔ျဖစ္ျပီး လိုအပ္တဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြကို တင္ျပျပီးကိုယ္ေတြ႕စစ္ေဆးျခင္းမွာ သူေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ သင္တန္း တက္ခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။
ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ အလြန္ဝါသနာပါလာတဲ႔ သူဟာ သင္တန္းဆင္းေတာ့ ဘယ္သူကမ်ား ကားရိုက္ဖို႕လာေခၚမလဲ ေစာင့္ေနခဲ႔တာ ဘယ္သူမွလာမေခၚခဲ႔ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးသူ႕အေဒၚျဖစ္သူရဲ႕ အဆက္အသြယ္နဲ႔ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားမွာ ပါဝင္ခြင့္ရပါျပီ။
ဇာတ္လမ္းရိုက္မွာက မႏၲေလးျမိဳ႕မွာျဖစ္ျပီး လမ္းစရိတ္သူ႔မွာ တစ္ျပားေတာင ္မရွိခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရထား ထြက္ခါနီးမွာ သူ႔က ိုရထားေပၚက လွမ္းေခၚတဲ႔အသ ံႀကားလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မႏၲေလးမွာရိုက္မယ့္ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ သူ႔အေမေနရာက သရုပ္ေဆာင္မယ့္သူေပါ့။
"ေဟ့ေကာင္ေလး နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ ငါတို႔ ရုပ္ရွင္ထဲပါမယ့္ကေလးမ ဟုတ္လားလာေလ " ဆိုေတာ့
" ဗ်ာ ဟုတ္ က်ေတာ္လမ္းစရိတ္က"
"လာပါ ငါေပးလိုက္မယ္ အခ်ိန္မရွိဘူး တက္တက္ျမန္ျမန္"
မႏၲေလးမွာ ဇာတ္လမ္းရိုက္ခါနီးေတာ့ ဒါရိုက္တာျဖစ္သူက သူ႔ကို မင္းေသခ်ာရိုက္ေနာ္ မွားရင္ျပန္ရမယ္ ဆိုတ ဲ႔အသံလည္းႀကားေရာ သူဟာ လူငယ္ပီပီ ေဒါသထြက္လာခဲ႔ျပီး ေသခ်ာရိုက္ျပမယ္ ဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔ဇာတ္လမ္းထဲမွာ သူဟာ သူေဌးသား ဆရာဝန္ျဖစ္ျပီး သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးက ရပ္ကြက္ထဲက ပဲျပဳတ္ သည္ေလးဆိုေတာ ့မိဘသေဘာမတူခိုက္မွာ " မာမီတို႔ကလည္းဗ်ာ လူပ ဲပုခံုးႏွစ္ဘက္ႀကားက ေခါင္းေပါက္ တာ ------------ " ဆိုတဲ႔စကားလံုးေတြဟာ ဒါရိုက္တာကိုသာ မက ပရိတ္သတ္ေတြကိုပါ ေႀကြေစခဲ႔ပါတယ္။
ပရိတ္သတ ္စတင္လက္ခံခဲ႔တဲ႔ သူဟာ တတိယေျမာက္ဇာတ္ကားရိုက္ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္မွာ သူအလြန ္မက္ေမာခဲ႔ရတဲ႔ ေငြေတြ အဆမတန္ ဝင္လာခဲ႔ပါတယ္။ သူဟာသူ႔ရဲ႕ေငြေတြကို သံုးပ ံုပံုခဲ႔ျပီး ပထမတစ္ပံု ကေတာ့ သူလတ္တေလာ အဝတ္အစားနဲ႔ လိုအပ္တဲ႔အရာ ဝယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယကေတာ့ သူ႕ေနာင္ေရးအတြက ္စုေဆာင္းမွာျဖစ္ျပီး တတိယအပံုကေတာ့ သူအင္မတန္စြဲလန္းေနတဲ႔ဘိန္းေတ ြဝယ္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ရုပ္ရွင္ရိုက္ခါနီးမွာ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို နဲ႔နာရီဝက္ သာသာေလာက ္ေပ်ာက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါကိုသတိထားမိတဲ႔ မီမီဝင္းေရႊရဲ႕ အေဖ ပန္ခ်ီဦးဝင္းေဖ ဟာ သူ ဘိန္းရႈျပီးျပန္ လာေတာ့ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြခ်ျပရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုအလကားေကာင္ ဘိန္းစား ဆိုတဲ႔အႀကည့္နဲ႔ႀကည့္ေနတာကို သူသတိထားမိပါတယ္။
အင္မတန္ ေလးစားရတဲ႔ ဆရာႀကီးရဲ႕အႀကည့္ကို မခံႏိုင္တဲ႔သူဟာ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔အ ိမ္ကိုျပန္လာျပီး သူစြဲလမ္းေနတဲ႔ ဘိန္းေတြကို အားပါးတရ ရႈလိုက္ပါေသးတယ္။ အားရေအာင္ရႈျပီးေနာက္မွာေတာ့ ျပတ္ျပီ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ေတာ့ဘူးရယ္လို႔ေတြးျပီး ဘိန္းေတြအားလံုးက ိုေရေလာင္းအိမ္သာ ထဲကို သြန္ခ်ျပီး ေရေလာင္း စြန္႔ပစ္ခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္ ္ႏွစ္နာရီႀကာမွာေတာ့ ယင္းေတြ ျပန္ထလာတဲ႔သူဟာ ဘိန္းအရသာကို မခံစားရ မေနႏိုင္ပဲ ေနာက္ဆံုးမွာ သူစြန္႔ပစ္လိုက္တဲ႔ ေရေလာင္းအိမ္သာဆီကို ၿပန္ေရာက္သြားျပီး အိမ္သာခြက္ေပၚမွာ က်န္ေနတဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ဘိန္းေတြကို လက္နဲ႔ယူရင္း ပါးစပ္နားေရာက္ခါနီးမွာ ဝမ္းနည္းေက်ကြဲတဲ႔မ်က္ရည္ေတြ ထြက္က်လာပါတယ္။
ငါ ဒီလိုဘဝႀကီးမွာေတာင္ေရာက္ေနျပီလာ းရွက္စရာေကာင္းလိုက္တာ ရေအာငၿ္ဖတ္မယ္ ဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔ဘယ္ဆရာဝန္ အကူအညီမ ွမယူဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ညေပါင္းမ်ားစြာ တစ္ေယာက္တည္းႀကိတ္ခံစား ရင္း ဘိန္းစား ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဇာတ္လမ္း ေတြနဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ခဲ႔သူေပါ့။
သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆံုးေသာ ရုပ္ရွင္ကားႀကီးမွာ " ႀကိဳးတန္း" ၿဖစ္ျပီး သူ႔အသက ္၆၁ ႏွစ္မွာ သာသနာ့ေဘာင္ထဲ ကို ဝင္သြားခဲ႔တဲ႔ အကယ္ဒမီ ၅ ဆုရွင္ ဦးကိတိၳသာရ တစ္ျဖင့္လဲ ဦးေက်ာ္ဟိန္းႀကီးေပါ့။
(သင္ခန္းစာ - ဘယ္ေလာက္ပဲ အမွားဘက္ကိုေရာက္ေနပါေစ မိမိသာ အျမင္မွန္ရပါေစ ခ်က္ခ်င္း ေနာက္လွည့္ျပီး မွန္ကန္တဲ႔လမ္းက ိုေလ်ွာက္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွေနာက္မက်တတ္ပါဘူး ။ )
ဆရာေဇာ္ခိုင္ဦး(မႏၲေလး)
No comments:
Post a Comment